Yazık oluyor beyler…

Giresunspor’da yaşananlar artık “kötü sezon” bahanesine sığmayacak kadar derin.

Taraftarın isyanla yükselttiği “Yazık oluyor beyler!” sözü, aslında bir çığlık değil; yıllardır birikmiş kırgınlığın açığa çıkması. Çünkü bu camia, sahadaki skorların değil, geçmiş dönemlerin sorumsuz yönetim anlayışının enkazını taşımaktan yoruldu.

Bir zamanlar Süper Lig’in onurlu temsilcisi olan, Anadolu kulüpleri arasında örnek gösterilen Giresunspor… O günlerde herkes geleceğe umutla bakıyor, “Bu kulüp neden sürdürülebilir bir başarı yakalamasın?” diye soruyordu.
Şimdi aynı insanlar çok daha farklı bir soruyla yüzleşiyor:
“Biz bu hale nasıl geldik?”

Aslında yanıt hepimizin gözünün önünde.

Yıllar boyunca süren mali disiplinsizlik…
“Nasıl olsa bir yol bulunur” rehavetiyle yapılan harcamalar…
Açılmayan transfer yasakları…
Her sezon biraz daha büyüyen ve artık kulübün omzuna çökmüş bir dağa dönüşen borç yükü…
Ve tüm bunların üstüne, FIFA dosyalarıyla uluslararası bir utanç tablosuna dönüşen yönetim hataları…

Bugün yönetimin eli kolu bağlıysa, bu zincirleri onların değil; önceki yönetimlerin sorumsuz kararları ördü. Taraftarın öfkesi de tam burada büyüyor. Çünkü hatayı yapanla bedeli ödeyen aynı değil. Yanlış imzalar atanlar sahada değil; ama sonuçlarını çeken hep tribündeki insanlar.

Giresun sokaklarında kime sorsanız, aynı cümlelerle karşılaşıyorsunuz:
“Bu kulübü kim bu hale getirdi?”
Herkes biliyor aslında… Ama kimse çıkıp yüksek sesle söylemiyor.

Camianın içinde bir sessizlik duvarı var. Kimse geçmişin üzerine gitmeye, hataların hesabını sormaya yanaşmıyor. Oysa en çok da bu suskunluk yaralıyor insanı. Çünkü yara kapanmıyor, sadece görünmez hale geliyor; sonra yeniden kanıyor.

Bugün Giresunspor’un krizi sahadan taşmış durumda. Bu, artık bir futbol takımı meselesi değil; kurumsal bir çöküşün hikâyesi. Bir kulübün yalnızca yönetilmediğinde değil, yanlış yönetildiğinde nasıl tükenebileceğinin ders niteliğinde bir örneği.

Taraftarın sabrı da sevgisi de hâlâ ayakta duruyor. Belki de bu kulübün tek gerçek sermayesi onlar. Ama sevgi de bir yere kadar… Bir yerde insanlar, “Biz bu kulübe emek veriyoruz da kulüp bize ne veriyor?” diye sormaya başlıyor. İşte o soru sorulduğu gün, camia için en büyük kırılma gerçekleşir.

Giresunspor’un yeniden ayağa kalkması için artık günü kurtaran pansumanlara değil, kökten bir zihniyet değişimine ihtiyaç var. “Borcu çevirelim de sezon bitsin” anlayışıyla hiçbir yere varılamayacağı çoktan ortaya çıktı.

Taraftarın sesindeki öfke aslında bir uyarı:
“Bu böyle devam edemez.”

Ve haklılar.

Yazık oluyor beyler…
Ama en çok da bu şehrin umutlarına yazık oluyor.